Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Ισοκράτης : «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται»

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».

Η παραπάνω ρήση αποδίδεται στον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, Ισοκράτη. Η ρήση αυτή κυκλοφόρησε ευρέως στο διαδίκτυο, ενώ πρόσφατα έγινε και πρωτοσέλιδο σε μεγάλη εφημερίδα. Είναι όμως έτσι; Ή είναι αυτή η ακριβής ρήση του Ισοκράτη; Μάλλον όχι, ή για να ακριβολογούμε, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Καθώς φαίνεται, μέσα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, κάποιοι (ενδεχομένως με αγνά κίνητρα) παραποίησαν εν μέρει τα λεγόμενα του Ισοκράτη, θέλοντας να τα προσαρμόσουν στο γενικότερο κλίμα των ημερών κι αφού έγινε μια σχετική διασκευή-συρραφή προέκυψε το τελικό ρητό που έγινε πλέον διάσημο.

Πως βγήκε η έκφραση «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται»

Περί κάρβουνου και ξύλου στην κλασική Αθήνα. Οχι, η αιθαλομίχλη δεν είναι φαινόμενο αποκλειστικά των καιρών μας. Ίσως στην αρχαιότητα να μην  ήταν τόσο ανυπόφορη. Μπορεί, πράγματι, οι Αθηναίοι της Κλασικής Περιόδου να μην έκαιγαν μέχρι και πλαστικές καρέκλες για να ζεσταθούν.

Ένα, όμως, είναι βέβαιο: η ανάγκη για καύσιμη ύλη δεν είναι τελευταία μόδα. Τα μικρά ή μεγάλα σύννεφα καπνού δεν είναι μόνο δικό μας προνόμιο.

O Αλή Πασάς και η αρπαγή των γλυπτών του Επικούριου Απόλλωνα

Τον Αύγουστο του 1811 η διεθνής ομάδα των Ευρωπαίων αρχαιοκαπήλων με επικεφαλής τον Βρετανό, Τσαρλς Κόκερελ, έφτασε στη Φιγαλεία της Πελοποννήσου με σκοπό να λεηλατήσει τον περίφημο Ναό του Επικούριου Απόλλωνα. Είχε περάσει μόλις ένας χρόνος από την αρπαγή των γλυπτών από το Ναό της Αφαίας στην Αίγινα, όταν η ίδια ομάδα ξεκίνησε την νέα επιχείρησή της, αυτή τη φορά στην Πελοπόννησο.

Οι αρχαιοκάπηλοι εφήρμοσαν τη δοκιμασμένη τακτική που είχαν χρησιμοποιήσει και στην Αίγινα. Εμφανίστηκαν με αγνές προθέσεις για να καταγράψουν και να μελετήσουν τον ναό. Ωστόσο, δεν είχαν πάρει καμία επίσημη άδεια από τους Τούρκους και η παρουσία τους στον ναό προκάλεσε την αντίδραση των προεστών, αλλά και των κατοίκων της περιοχής.

Ο Δανός «αρχαιολάτρης»που γέμισε ένα πλοίο με αρχαιότητες από την Τζιά

Ο Δανός αρχαιολόγος, θεολόγος και φιλόλογος Peter Oluf Brønsted (1780-1842), φτάνει στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1810, πραγματοποιώντας την πρώτη, ουσιαστικά, επίσκεψη Δανού περιηγητή στην χώρα. Η πενταμελής ομάδα που ταξιδεύει μαζί του, εκτός από τον ίδιο, αποτελείται από τον Δανό φιλόλογο και μουσικό Georg H.C. Koës, τους Γερμανούς, αρχιτέκτονα Carl Haller von Hallerstein από τη Νυρεμβέργη και ζωγράφο Jakob Linckh από τη Βυρτεμβέργη, και, τέλος, τον Εσθονό βαρώνο Otto Magnus von Stackelderg.

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Κασταλία, η ιερή πηγή των Δελφών

Στα νερά της πλενόταν η ιέρεια για να δώσει τον χρησμό και οι πιστοί για να εξαγνιστούν. Πήρε το όνομα της από τη Νύμφη που πνίγηκε για να αποφύγει τον θεό Απόλλωνα.

Από τους πρόποδες του βράχου Φλεμπούκου στους Δελφούς πηγάζει από την αρχαιότητα η Κασταλία πηγή. Ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα, και σύμφωνα με τη μυθολογία, πήρε το όνομα της από την νύμφη που πνίγηκε στα νερά της, για να αποφύγει τον θεό του Ήλιου. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του φαραγγιού των Φραιαδριάδων και καταλήγει στη κοιλάδα του Πλειστού, όπου βρισκόταν η φωλιά του προστάτη του μαντείου, Πύθωνα.

Πώς σώθηκε τo μνημείο του Λυσικράτη από τον Έλγιν

Στην περιοχή της Πλάκας, στην ομώνυμη πλατεία, βρίσκεται το εντυπωσιακό κυλινδρικό μνημείο του Λυσικράτη, που διασώθηκε μέσα στους αιώνες παρά τις επιδρομές, τους πολέμους και την ασύδοτη δράση των αρχαιοκαπήλων. Η ιστορία του είναι εντυπωσιακή. Πρόκειται για ένα κυλινδρικό κτίσμα με έξι κίονες εξωτερικά κορινθιακού ρυθμού, ύψους 6,50 μέτρων που δημιουργήθηκε κατά την 111η Ολυμπιάδα (335-334π.Χ.). από τον Λυσικράτη και το προσέφερε στην πόλη της Αθήνας.

Οι Μοίρες στην Αρχαιότητα και ο ρόλος τους

Οι Μοίρες παριστάνονταν, συνήθως, ως τρεις γυναικείες μορφές που κλώθουν. Η κλωστή που κρατούν στα χέρια τους, είναι η ανθρώπινη ζωή· συμβολίζεται έτσι το πόσο μηδαμινή κι ασήμαντη αποδεικνύεται τελικά, αφού κόβεται με το παραμικρό, όπως μια κλωστή.

Η πρώτη Μοίρα, η Κλωθώ, γνέθει το νήμα της ζωής, η δεύτερη, η Λάχεση, μοιράζει τους κλήρους, καθορίζει τι θα «λάχει» στον καθένα.

Η τρίτη Μοίρα, τέλος, η Άτροπος, κόβει χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, όταν έρθει η ώρα, την κλωστή της ζωής των ανθρώπων. Οι Μοίρες είναι επομένως οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του. Σε κάποιες περιπτώσεις οι άνθρωποι πίστευαν πως δεν ήταν τρεις, αλλά μία ή δύο, όπως, για παράδειγμα, συνέβαινε στο μαντείο των Δελφών, όπου λάτρευαν μόνο τη Μοίρα της Γέννησης και τη Μοίρα του Θανάτου.

Ροδώπις η εταίρα που σταδιοδρόμησε στην Αίγυπτο και έχτισε πυραμίδα

Στις αρχές του 6ου αιώνα π.χ. ζούσε μια πανέμορφη κοπέλα, γεννημένη στη Θράκη, η Ροδώπις (το όνομά της σημαίνει η ροδοπρόσωπη) η οποία ήταν δούλη ενός Σάμιου φιλόσοφου του Ιάδμονα. Κατά σύμπτωση ήταν “σύνδουλος” με τον περίφημο Αίσωπο.

Λέγεται ότι  και ότι αρχικώς ονομαζόταν Δωρίχα ή και κατά άλλους Δωρική. Ο Αίσωπος κάνει μία σύντομη αναφορά στην ιστορία της, ότι την είχε γνωρίσει προσωπικά πριν αυτή φύγει για την Αίγυπτο και της είχε πει πολλές ιστορίες. Και τον μεν μυθοποιό ο φιλόσοφος τον απελευθέρωσε την δε κοπελίτσα την πούλησε σε έναν άλλο Σάμιο, τον Ξάνθο, που την πήρε μαζί του όταν εγκαταστάθηκε στη Ναύκρατη της Αιγύπτου και την εξέδιδε κανονικά, κερδίζοντας πολλά χρήματα.

Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

Ο καθιστός λέοντας της Αμφίπολης και τα μυστικά του - Δείτε το βίντεο

Ενδιαφέροντα ζητήματα θέτει επί τάπητος στον επιστημονικό διάλογο για το σημαντικό μακεδονικό μνημείο της Αμφίπολης η αρχιτεκτονική «ανάγνωση» του χώρου και των ανασκαφικών δεδομένων στον Τύμβο Καστά. Απαντήσεις αλλά και νέα ερωτηματικά φέρνει η σύνδεση των οικοδομικών φάσεων του μνημείου με τη θέση της τεφροδόχου - βρέθηκε τμήμα χάλκινου τεφροδόχου αγγείου εντός της κιβωτιόσχημης θήκης, το οποίο χρονολογούν οι ανασκαφείς στον 4ο π.Χ. αιώνα - αλλά και της θέσης του οστεολογικού υλικού που βρέθηκε εντός και γύρω από τη θήκη.

Ο Ιερός Λόχος των Θηβών

Σύμφωνα με τον θρύλο, οι πρώτοι κάτοικοι της Θήβας ήταν οι  «Σπαρτοί», μεγαλόσωμοι άνδρες που εμφανίστηκαν όταν ο Κάδμος έσπειρε στο έδαφος της θηβαϊκής γης τα δόντια ενός φοβερού δράκοντα που σκότωσε με την βοήθεια της θεάς Αθηνάς.

Μέχρι και τα Μηδικά οι πιο εκλεπτυσμένοι των Ελλήνων έβλεπαν τους Βοιωτούς ως αγροίκους, άξεστους, αμόρφωτους, ανθρώπους που δεν καταγίνονταν με τις  ευγενέστερες πλευρές της ζωής, αλλά αναλώνονταν σε ποταπές απολαύσεις. Η έκφραση «βοιωτικός χοίρος», χρησιμοποιούταν συχνά για τους Θηβαίους!

Οι αγριότητες Σάμιων και Αθηναίων στον μεταξύ τους πόλεμο που ώθησε τον Περικλής να γράψει τον επιτάφιο

Λίγα χρόνια αφότου ο Περικλής είχε ξεκινήσει την τρυφερή του σχέση με τη Μιλήσια Ασπασία, η πατρίδα της ήταν έτοιμη να μπει σε πόλεμο με τη Σάμο. Ήταν μια άνιση μάχη. Η Σάμος ήταν μια από τις τρεις πόλεις της Συμμαχίας που είχαν ισχυρό ναυτικό και στρατό. Οι άλλες δύο ήταν η Χίος και Μυτιλήνη. Φιλονίκησαν για την κατοχή της Πριήνης, μιας μικρής πόλης που βρισκόταν ανάμεσα τους στην ασιατική ακτή.

Οι Μιλήσιοι έστειλαν πρέσβεις στην Αθηναϊκή εκκλησία. Δύο φορές κατά τα προηγούμενα χρόνια οι Αθηναίοι είχαν καταπνίξει τις επαναστάσεις στη Μίλητο και είχαν εγκαθιδρύσει Δημοκρατία στην πόλη. Χωρίς στρατό και όπλα δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους απέναντι στη Σάμο και ζητούσαν την υποστήριξη της ηγεμονούσας αρχής. Η Αθήνα ζήτησε από τις δύο πόλεις να δεχτούν ειρηνική διαιτησία. Η Σάμος όμως το αρνήθηκε και άρχισε τις επιθέσεις.

Η ερωτική ζωή ο γάμος και η γυναικεία αυτοϊκανοποίηση των Αρχαίων Ελληνίδων

Οι πιο πολλές έρευνες επικεντρώνονται στην ερωτική ζωή των ανδρών στην αρχαία Ελλάδα, επειδή από εκεί έχουμε τις περισσότερες πηγές, αλλά και γιατί ο ρόλος της γυναίκας στην αρχαία ελληνική κοινωνία ήταν υποβαθμισμένος σε σχέση με αυτόν του άνδρα. Προετοιμασία γάμου στην αρχαία Αθήνα.


Ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα 


Οι πιο πολλοί γάμοι γίνονταν με συνοικέσια. Η νύφη ήταν συνήθως 12-16 ετών, ενώ ο άνδρας 24-30. Παρ’ όλα αυτά μία άλλη κατηγορία γυναικών, οι εταίρες (μορφωμένες πόρνες) δεν παντρεύονταν, αλλά προσπαθούσαν με τη γοητεία του μυαλού τους και με το σώμα τους να προκαλέσουν τους άνδρες. Για τις υπόλοιπες γυναίκες όμως, η τεκνοποίηση και ο γάμος ήταν η ολοκλήρωση του σκοπού της ζωής τους. Το σπίτι ήταν το απόλυτο βασίλειο της γυναίκας και όλη της η ζωή εκτυλισσόταν εκεί.
Μπορεί να ακούγεται ανιαρό και πολλοί θα ρωτήσουν: Τα κορίτσια και οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα δεν ένιωθαν τρομερά δυστυχισμένες με αυτή την απομόνωση; Όμως όσο κι αν σας εκπλήσσει, η απάντηση είναι αρνητική. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κανείς δεν ένιωσε έλλειψη για κάτι που δεν το γνώρισε ποτέ.

Πώς μία αρχαία Ελληνίδα σαγήνευε έναν άντρα 


Οι εταίρες σαν γυναίκες δεν απείχαν από τις σημερινές, όπως και τα γούστα των ανδρών δεν απείχαν από τα σημερινά. Γνωρίζουμε ότι στους άνδρες δεν άρεσε η γυναικεία τριχοφυΐα και ήθελαν τις γυναίκες να κάνουν αποτρίχωση είτε τραβώντας τις τρίχες είτε καψαλίζοντάς τες.

Το γνωρίζουμε άμεσα από τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (148 κ.ε.) : «Αν καθόμαστε σπίτι, καλοβαμμένες μες στο διαφανές το ζιπουνάκι μας, από κάτω γυμνές με ξυρισμένο νινί και περπατάμε κουνιστές οι άνδρες θα καυλώσουν. Οι άντρες θα μας λαχταρούν σαν μουρλοί. Εμείς τραβιόμαστε νωχελικά και δεν το δίνουμε. Ξέρω καλά θα τρέξουν για σπονδές στο άψε σβήσε».

Επίσης, στη Λυσιστράτη ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί μία λέξη για να περιγράψει την φιλάρεσκη κίνηση των οπισθίων – περιπρωκτιώ. Όμως, μία παντρεμένη γυναίκα ζούσε σε καθεστώς απομόνωσης από τον έξω κόσμο και από την κοινωνία. Στην αρχαία Αθήνα ήταν συνηθισμένος ο εγκλεισμός των γυναικών στο σπίτι, που συνοδευόταν από την αγορά ενός σκύλου, συνήθως μολοσσού, για να τις προσέχει.

Αυτή η αντιμετώπιση είχε συνέπειες, όπως η περιορισμένη αντίληψη των πραγμάτων. Ένα ανέκδοτο που έχει διασωθεί αποδεικνύει του λόγου το αληθές: Όταν ένας εχθρός του βασιλιά Ιέρωνα τον προσέβαλε για την κακοσμία του στόματος του, τότε έτρεξε μανιασμένος στη γυναίκα του και τη ρώτησε γιατί δεν του το είχε πει. Η γυναίκα έδωσε μία αποστομωτική απάντηση: «Νόμιζα πως έτσι μυρίζουν όλοι οι άνδρες».

Η σεξουαλική ζωή των γυναικών 


Οι παντρεμένες γυναίκες δεν είχαν έντονη σεξουαλική ζωή και οι ανύπαντρες μηδενική (εκτός από τις εταίρες). Παρ’ όλα αυτά, ο αθηναϊκός νόμος της εποχής υποχρέωνε τον άνδρα να έχει σεξουαλική επαφή με την γυναίκα του τουλάχιστον τρεις φορές τον μήνα, ειδάλλως θα έπρεπε να τιμωρηθεί με πρόστιμο. Oι γυναίκες παρόλα αυτά μπορούσαν να καταφύγουν στον αυνανισμό.

Ο αυνανισμός στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν ταμπού, ούτε θεωρούταν κάτι κακό. Μονάχα η κατάχρησή του. Αν και η γυναικεία αυτοϊκανοποίηση δεν αναφέρεται συχνά στην αρχαία Ελλάδα, έχουμε κάποιες πληροφορίες για τις βασικές τους προτιμήσεις.

Οι Ελληνίδες είχαν μεγάλη προτίμηση σε όργανα αυτοϊκανοποίησης, που τα αποκαλούσαν όλισβους ή βαυβώνες που ήταν ομοιώματα πέους. Κατασκευάζονταν κυρίως στη Μίλητο και εξάγονταν από κει σε όλο τον κόσμο. Μαθαίνουμε κυρίως από μία συζήτηση που βρίσκεται στις Φιλιάζουσες ή Ιδιάζουσες του Ηρώνδα, όπου δύο φίλες συζητούν αρχικά ντροπαλά και μετά εντελώς ανοιχτά για τον όλισβο.

Η Μητρώ είχε ακούσει ότι η φίλη της Κοριττώ διαθέτει ήδη έναν όλισβο και ότι τον δάνεισε σε μία στενή της φίλη, πριν καν τον χρησιμοποιήσει η ίδια. Η φίλη της που λέγεται Εύβουλη τον έδωσε αυθαίρετα σε μία άλλη φίλη της. Η Μητρώ ανυπομονεί να δανειστεί το όργανο και ζητά από την Κοριττώ να περιγράψει τον τεχνίτη, ούσα ενθουσιασμένη με τους υπέροχους ολίσβους που κατασκευάζει. Μόλις δίνει τις κατάλληλες πληροφορίες η Μητρώ τρέχει να αγοράσει και η ίδια έναν όλισβο.

Ουσιαστικά, η γυναικεία ερωτική ζωή με εξαίρεση τις λεσβίες της εποχής και της εταίρες ήταν αρκετά μονότονη σε αντίθεση με την ανδρική.

Παρόλα την πατριαρχική άποψη της κοινωνίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα είχαν όσα δικαιώματα και οι σημερινές, εκτός από πολιτικά (δικαίωμα ψήφου). Πολλές από αυτές διακρίθηκαν στις επιστήμες ως ισάξιοι φιλόσοφοι των ανδρών συναδέλφων τους.


Πληροφορίες αντλήθηκαν από το άρθρο του Γιάννης Νικολάκας


Πηγή


Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Βρέθηκε η χαμένη πόλη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Ιράκ

Μία πόλη που πιστεύεται ότι δρύθηκε το 331 π.Χ. από τον Μέγα Αλέξανδρο και η οποία ήταν «χαμένη» για περισσότερα από 2.000 χρόνια, εντόπισαν αρχαιολόγοι στο Ιράκ με τη βοήθεια φωτογραφιών από drone και αποχαρακτηρισμένων δορυφορικών εικόνων της CIA.

Η αρχαία πόλη ανακαλύφτηκε στην ευρύτερη του οικισμού Qalatga Darband από μία ομάδα Ιρακινών και Βρετανών  αρχαιολόγων, με επικεφαλής ειδικούς από το Βρετανικό Μουσείο.

Τι γλυκά έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες

ΣΤΑΙΤΙΤΑΣ, αρχαίες τηγανίτες με μέλι, τυρί και σουσάμι

Απλές τηγανίτες με αλεύρι και νερό, πασπαλισμένο με τυρί και μέλι. Από τα πρώτα γλυκά των ανθρώπων, λόγω της απλότητάς του, φτιαχνόταν και από τους αρχαίους Έλληνες. Παρασκεύασμα με ζύμη από σταρένιο αλεύρι και μέλι. Το αναφέρει ο Επίχαρμος στο "Γάμο της Ήβας": το κουρκούτι χύνεται στο τηγάνι και μετά προσθέτουμε μέλι,  σουσάμι και τυρί, όπως λέει ο Ιατροκλής.

Τα δαχτυλικά αποτυπώματα των Μινωϊτών

Την περασμένη εβδομάδα, θέλοντας να κεντρίσει περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού για την έκθεση «Θάνατος στον Νείλο» που διοργανώνει, το βρετανικό Μουσείο Φιτζγουίλιαμ συνόδευσε τα εγκαίνια με μια ανακοίνωση: την ανίχνευση δακτυλικών αποτυπωμάτων ηλικίας 3.000 ετών σε ένα από τα εκθέματα.

Όπως φάνηκε, ο στόχος επετεύχθη, αφού η είδηση τράβηξε όντως τα φώτα της δημοσιότητας και συζητήθηκε στον ξένο Τύπο. Τα συγκεκριμένα «ανθρώπινα ίχνη» από την αρχαία Αίγυπτο δεν είναι ωστόσο τα πρώτα που έχουν βρεθεί ούτε τα αρχαιότερα.

Τι έγινε μετά την θανάτωση των κηρύκων του Δαρείου στην Σπάρτη;

Όταν, στην πρώτη εκστρατεία των Περσών, ο Δαρείος έστειλε κήρυκες στην Σπάρτη, όπως έκανε και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος, για να ζητήσουν «γην και ύδωρ», οι Λακεδαιμόνιοι τους πέταξαν σε ένα πηγάδι και τους καλούσαν να πάρουν από κει «γην και ύδωρ» και να τα παν στον βασιλιά τους.

Στους Λακεδαιμονίους, λοιπόν, ξέσπασε ο θυμός του Ταλθυβίου, του κήρυκα του Αγαμέμνονος. Γιατί στην Σπάρτη υπάρχει ναός του Ταλθυβίου, ζουν και οι απόγονοί του, οι ονομαζόμενοι Ταλθυβιάδες, που τους έχουν δοθεί ως τιμητικό προνόμιο όλες οι αποστολές κηρύκων που στέλνει η Σπάρτη. Εξ αιτίας όμως αυτού του γεγονότος, οι Σπαρτιάτες έκαναν θυσίες αλλά άδικα περίμεναν αίσια προμηνύματα.

H βεβήλωση των αρχαίων μνημείων από Γερμανούς στην κατοχή

Η αρχαιοκαπηλία και η βεβήλωση των αρχαίων μνημείων από Γερμανούς. Χάραζαν τα ονόματά τους σε κίονες, έκλεβαν αρχαία και μετέτρεψαν το Ερέχθειο σε τόπο ερωτικών ραντεβού. Πώς κατάφεραν οι Έλληνες αρχαιολόγοι έσωσαν τα μνημεία.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν που Γερμανοί λίγο μετά την είσοδό τους στην Αθήνα και την έναρξη της Κατοχής, ήταν να επισκεφτούν τα αρχαιολογικά μνημεία. Φυσικά όχι για καλό σκοπό.

"Λυκαβηττός", "Υμηττός" και "Αρδηττός" η ετυμολογία των βουνών της Αττικής

1. Ο 'Λυκαβηττός'  είναι ένα χαρακτηριστικό σημείο γεωμορφολογίας της Αθήνας από την αρχαιότητα καθώς αποτελεί και το ψηλότερο σημείο της.

Ονομάστηκε επίσης και 'Αγχεσμός' για να δηλώσει την κοντινή του απόσταση ως προς την Αθήνα (αγχι= κοντά, πλησίον) μια εποχή που η πόλη δεν είχε επεκταθεί ως αυτόν.

Το πιο παράλογο που έχει γραφεί για τον Λυκαβηττό είναι πως το όνομα προέρχεται από τους λύκους που κατοικούσαν ή περιφέρονταν στον λόφο.

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Όταν ο Γάλλος αρχιτέκτονας Edmond Duhmoit έκλεψε το πιθάρι της Αμαθούντας στην Κύπρο

Η ιστορία της κλοπής των αρχαίων μνημείων δεν είναι άγνωστη. Ιδίως κατά την περίοδο της Οθωμανικής κατάκτησης σε Ελλάδα και Κύπρο και της ασυδοσίας πολλοί Ευρωπαίοι βρήκαν την ευκαιρία να αρπάξουν τους θησαυρούς των αρχαίων Ελλήνων.

Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η κλοπή των μαρμάρων του Παρθενώνα και της Καρυάτιδας από τον Έλγιν που σήμερα βρίσκονται στη Βρετανία. Μία άλλη ιστορία αρχαιοκαπηλείας, που κατέληξε σε ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, είναι αυτή του πίθου της Αμαθούντας. Τον Μάρτιο του 1862, ο Γάλλος αρχιτέκτονας Edmond Duhmoit επισκέφθηκε τον αρχαιολογικό χώρο στη Λεμεσό.

Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Όμηρο στον Γαληνό

Κάψες από παπαρούνες φαίνεται να ξεφυτρώνουν από τα μαλλιά της πήλινης θεάς με τα υψωμένα χέρια που λάτρευαν οι Μινωίτες της Κρήτης. «Απεικονίζεται έτσι γιατί παράγει και ελέγχει το φυτό, τις ιδιότητες του οποίου γνώριζε η ίδια, οι υπηρέτες της, ιερείς και ιέρειες, οι γιατροί του ανθρώπινου πόνου, καθώς το γάλα από την κάψα του φυτού είναι το όπιο, ισχυρό παυσίπονο και αναλγητικό».

Κάπως έτσι, παραστατικά και τεκμηριωμένα, παρουσιάζει ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Νικόλαος Σταμπολίδης το θέμα της νέας μεγάλης έκθεσης του μουσείου που θα έχει τίτλο «ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό» (Νοέμβριος 2014).

Ελληνική Μυθολογία : Ηρώ και Λέανδρος

Η Ηρώ και ο Λέανδρος αποτελούν το πασίγνωστο ομώνυμο δράμα της Ελληνικής μυθολογίας. Η Ηρώ ήταν ιέρεια της Αφροδίτης η οποία κατοικούσε σε ένα πύργο στην πόλη της Σηστού, στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου. Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, στην απέναντι όχθη του στενού.

Κάποτε σε μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν της θεάς μαζεύτηκε κόσμος πολύς από μακρινά μέρη. Έφθασαν εκεί από την Ήπειρο, την Κύπρο, από τα Κύθηρα, ακόμα κι από το Λίβανο. Αλλά κι από τη γειτονική Φρυγία μα και την Άβυδο που βρισκόταν στην άλλη όχθη του Ελλησπόντου.

Γυναίκες και άντρες. Κι οι γυναίκες μπορεί να πήγαν για να τιμήσουν τη θεά, μα οι άντρες “όπου ακουστεί γιορτή, είναι πάντα πρώτοι, όχι τόσο τα πρόσφορα να πάνε στους αγίους, όσο για των ομορφονιών τα μαζωμένα κάλλη". Σε εκείνη τη γιορτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Ηρώ στο πλήθος.

Πριν ακόμα ξεκινήσει ο χρόνος τότε που κανόνιζαν στη Μηκώνη τις σχέσεις τους οι θεοί και οι θνητοί άνθρωποι

"Ήτανε τότε που κανόνιζαν στη Μηκώνη τις σχέσεις τους οι θεοί και οι θνητοί άνθρωποι".  (Ησίοδος - Θεογονία)

Ας πάμε ένα νοητό ταξίδι πίσω στον χρόνο όταν αυτός δεν υπήρχε, πίσω στην Μηκώνη, ακολουθώντας την περιγραφή που μας δίνει ο Jean- Pierre Vernant  εμπνευσμένος φυσικά από την Θεογονία του Ησίοδου, στο βιβλίο του "Το Σύμπαν, οι Θεοί, οι Άνθρωποι".

"Ο Δίας έχει καταλάβει το θρόνο του σύμπαντος.

Σκύθες οι Έλληνες νομάδες της Ευρασίας

[4.102.1] Κι οι Σκύθες, καθώς τα ᾽βαλαν κάτω κι είδαν πως μόνοι τους δεν μπορούσαν ν᾽ αποκρούσουν το στρατό του Δαρείου σε ανοιχτή μάχη, έστελναν αγγελιοφόρους στους γειτονικούς λαούς· αλλά κι εκείνων οι βασιλιάδες είχαν συγκεντρωθεί και συσκέπτονταν, καθότι μεγάλος στρατός βάδιζε προς τις χώρες τους.

[4.102.2] Κι οι βασιλιάδες που συγκεντρώθηκαν ήταν των Ταύρων και των Αγαθύρσων και των Ανδροφάγων και των Μελαγχλαίνων και των Γελωνών και των Βουδίνων και των Σαυροματών.

[4.103.1] Απ᾽ αυτούς, οι Ταύροι κρατούν τις εξής συνήθειες· θυσιάζουν στην Παρθένο θεά τούς ναυαγούς κι όσους Έλληνες φέρει το κύμα στη στεριά τους, μ᾽ έναν τέτοιο τρόπο: κάνουν τις αρχικές ιεροπραξίες κι ύστερα τους χτυπούν με ρόπαλο στο κεφάλι.

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Βρέθηκε ο χαμένος ναός της Αρτέμιδος στην Εύβοια - Δείτε το βίντεο

Ένα εντυπωσιακό εύρημα ήρθε στο φως από τις ανασκαφές στην Εύβοια. Ελβετική αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε έναν διάσημο υπαίθριο τόπο λατρείας της αρχαιότητας, το ναό της Αμαρυσίας Αρτέμιδος.

Ο ναός αποτελούσε αντικείμενο έρευνας εδώ και έναν αιώνα περίπου και εντοπίστηκε στους πρόποδες του λόφου Παλαιοεκκλησίες, κοντά στο μικρό ψαροχώρι Αμάρυνθος της Εύβοιας, δηλαδή 10 χιλιόμετρα μακριά από την αρχική τοποθεσία όπου εκτιμούσαν οι αρχαιολόγοι ότι βρισκόταν.

Από το 2007 η έρευνα διεξάγεται υπό την καθοδήγηση του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Λοζάνης και διευθυντή της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα, Karl Reber.

Η δομική τεχνολογία των αρχαίων κτισμάτων

Τα τελευταία χρόνια είναι χρόνια κατακλυσμιαίων καταστροφών. Κύρια πηγή τους… ο Εγκέλαδος. Χώρες όπως η Αϊτή, είδαν πόλεις τους να ισοπεδώνονται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Χιλιάδες οι ανθρώπινες απώλειες, ανυπολόγιστο το ύψος των καταστροφών. Μεγάλα πλήγματα δέχθηκαν επίσης η Χιλή, η Ιαπωνία, η Ινδονησία, η Κίνα, και το Μεξικό.

Η δομική τεχνολογία -ως επιστήμη- ανέκαθεν αναζητούσε την απάντηση στο θέμα της τέλειας σεισμικής μόνωσης και ασφάλειας των κτιρίων.

Σαν σήμερα 22 Σεπτεμβρίου 480 π.Χ. η Ναυμαχία της Σαλαμίνας

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας είναι ίσως η πιο καθοριστική μάχη των περσικών πολέμων γιατί οι Έλληνες απέτρεψαν την κατάληψη του ελλαδικού χώρου από τις στρατιές του Ξέρξη, που είχαν περάσει από τις Θερμοπύλες και είχαν κάνει στάχτη την Αθήνα.  Oι ιστορικοί εκτιμούν ότι σε περίπτωση ήττας, οι ορδές της ανατολής θα ξεχύνονταν στην Πελοπόννησο και θα έσβηναν την Ελλάδα από τον χάρτη, πιθανότατα και από την ιστορία. Ο δρόμος για την υπόλοιπη Ευρώπη θα άνοιγε διάπλατα στους Πέρσες.

21 Σεπτεμβρίου 480 π.Χ ο Μαρδόνιος πυρπολεί την Αθήνα

Ο Μαρδόνιος ήταν ένας από τους επικεφαλής Πέρσες στρατηγούς κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων, στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.. Ήταν γιος του Πέρση ευγενή Γοβρύα, που βοήθησε τον Αχαιμενίδη πρίγκιπα Δαρείο όταν διεκδίκησε τον περσικό θρόνο. Όταν έγινε ο Δαρείος βασιλιάς, η φιλία τους επισφραγίστηκε με τους γάμους του Δαρείου με την κόρη του Γοβρύα, και του Γοβρύα με την αδελφή του Δαρείου. Ο Μαρδόνιος ήταν ανιψιός του Δαρείου Α' αλλά και γαμπρός του, καθώς παντρεύτηκε την κόρη του, Αρτοζώστρα.


Περσικοί πόλεμοι


Ο Δαρείος ονόμασε τον Μαρδόνιο στρατηγό και μετά την Ιωνική Επανάσταση, τον έστειλε το 492 π.Χ. να τιμωρήσει τους Έλληνες που υποστήριξαν τους Ίωνες. Στην πορεία του προς την Αθήνα, χρησιμοποίησε το στρατό του για να καθαιρέσει τους Πέρσες Σατράπες που κυβερνούσαν τις Ιωνικές πόλεις και να τους αντικαταστήσει με δημοκρατικά πολιτεύματα. Ήταν μια διπλωματική κίνηση ώστε να μην προκληθεί ξανά εξέγερση κατά την εκστρατεία του στην Ελλάδα. Ο στόλος και ο στρατός του πέρασαν τον Ελλήσποντο, ακολούθησε η κατάληψη της Θάσου, νησιού με πλούσια μεταλλεύματα. Στη συνέχεια υποτάχθηκε η Μακεδονία.

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

O Μυκηναϊκός στρατός

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως ο Μυκηναϊκός Στρατός υπήρξε η τελειότερη στρατιωτική μηχανή της εποχής στον τότε γνωστό κόσμο.

Αυτό φυσικά δεν συνέβη εν μια νυκτί. Αντίθετα ήταν προϊόν όλων των προηγουμένων τεχνικών και τακτικών ανακαλύψεων που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα από το 5.000 π.Χ. περίπου.

Οι πρώτοι Έλληνες πολεμιστές της 6ης, 5ης και 4ης χιλιετίας π.Χ. ήταν εξοπλισμένοι με σφενδόνες, τόξα, ακόντια και δόρατα. Το σπαθί εντάχθηκε λίγο αργότερα στο οπλοστάσιο τους, προερχόμενο από το εγχειρίδιο. Αντίθετα με όλους τους ανατολικούς λαούς, οι οποίοι αρχικά χρησιμοποίησαν δρεπανοειδή θλαστικά σπαθιά- ρομφαίες-οι Έλληνες χρησιμοποίησαν εξαρχής τον κλασικό τύπο του ίσιου σπαθιού.

Από ποια εποχή ξεκινά η Ελληνική γλώσσα

Σύμφωνα με την «κρατούσα» θεωρία, στο τέλος της 3ης χιλιετίας π.Χ. ανάγονται οι απαρχές της Ελληνικής γλώσσας, η οποία καθιερώθηκε αντικαθιστώντας την «προελληνική» πελασγική.

Όμως, οι ανθρωπολογικές μελέτες των σύγχρονων ανθρωπολογικών ομάδων, με γνώμονα τη γεωγραφική τους κατανομή (Α. Πουλιανός, 1962 – 2006), δείχνουν ότι ο ελλαδικός χώρος είναι αδιάλειπτα κατοικημένος από τους ίδιους πληθυσμούς, τουλάχιστον από το τέλος της παλαιολιθικής εποχής.

Μεταξύ αυτών (βλ. Α. Πουλιανός, 1993), η έντονα ενδογαμική και αυτόχθονα ομάδα των Σαρακατσάνων, οι οποίοι ανέκαθεν ομιλούν μόνο την Ελληνική χωρίς προσμίξεις άλλων λεκτικών τύπων (βλ. Kretscmer, 1907). Έτσι, έχουν διατηρήσει για πάνω από 30.000 χρόνια τον ίδιο ανθρωπολογικό τύπο, μαζί βέβαια με τη γλώσσα. Με βάση αυτές τις μελέτες ο Α. Πουλιανός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελληνική είναι η μητρική γλώσσα της «ινδοευρωπαϊκής» ομάδας γλωσσών.

Γνώριζαν οι Αρχαίοι Έλληνες την τεχνητή γονιμοποίηση

Μεγάλο μέρος της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας όσο κι αν φανεί παράδοξο ή απίθανο, ήταν γνωστό και στα αρχαία χρόνια. Οι επιστημονικές γνώσεις και επεμβάσεις περίπου δυόμισι με τρεις χιλιάδες χρόνια, πριν από σήμερα,βρίσκονταν περίπου στο σημερινό επίπεδο!

Από τα τότε χρόνια είναι γνωστό το ειδικό κάθισμα για την διεξαγωγή του τοκετού, που ονόμαζαν «μαιευτικό δίφρο», αλλά και ο «εμβρυουλκός» που χρησιμοποιήθηκε ως τις προηγούμενες δεκαετίες της σύγχρονης εποχής μας και υποβοηθούσε σε περιπτώσεις δυστοκίας. Η καισαρική τομή, ήταν από τότε γνωστή και εφαρμοζόταν όπως διαφαίνεται από αραβικά χειρόγραφα. Γνώριζαν και την τεχνητή γονιμοποίηση.

Ο Δίσκος της Φαιστού και τα μυστικά του

Τα εικονογράμματα που δομούν την επιγραφή του Δίσκου της Φαιστού. Γόρδιος δεσμός της Αρχαιολογίας παραμένει ο Δίσκος της Φαιστού. Για τους περισσότερους είναι απλώς ένας πήλινος δίσκος διαμέτρου 16 εκατοστών που βρίσκεται στο Μουσείο Ηρακλείου.

Ανασύρθηκε το 1908 από τα ερείπια του παλαιού μινωικού ανακτόρου της Φαιστού. Στον ψημένο πηλό του, πάχους 2,1 εκατοστών, βρίσκεται τυπωμένη μια μυστηριώδης σπειροειδής επιγραφή με 122 σύμβολα στη μία πλευρά και 119 στην άλλη. «Τυπωμένη» διότι, πολύ απλά, το υλικό αυτό είναι το πρώτο παγκοσμίως που γράφτηκε από τυπογραφικά στοιχεία (σφραγίδες). Εφέτος μάλιστα, στην επέτειο 100 ετών από την εύρεσή του, τέθηκε το ζήτημα αν ο δίσκος είναι αυθεντικός ή πλαστός.

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

2.500 χρόνια πριν η τελευταία τιμωρία για την βεβήλωση αγαλμάτων

Θλίψη και οργή προκαλεί διεθνώς η πολιτική των τζιχαντιστών με την καταστροφή μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς με βαριοπούλες και εκρηκτικά. Ίσως τα διπλωματικά και πολιτικά μεγέθη είναι διαφορετικά αλλά η Unesco και άλλοι διεθνείς φορείς, που καταγγέλλουν αυτή την πρακτική, δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με την καθημερινή κακοποίηση των αρχαίων μνημείων στην Ελλάδα από τους κάθε είδους «διαμαρτυρόμενους». Ίσως γιατί αυτοί δεν επηρεάζουν την διεθνή σκακιέρα, αλλά μόνο την μίζερη ελληνική πραγματικότητα που είναι ούτως ή άλλως απαξιωμένη λόγω της κρίσης και της διαχρονικής αδιαφορίας των αρχών.

Η κλοπή της Καρυάτιδας της Ελευσίνας από τον Βρετανό Έντουαρντ Κλάρκ

Το 1676 χωρικοί εντόπισαν στην Ελευσίνα ένα μαρμάρινο άγαλμα. Είχε τη μορφή μιας λυγερόκορμης γυναίκας και το κεφάλι της κοσμούσε μία κίστη, ένα κυλινδρικό κουτί με γιρλάντες και στάχυα για στολίδια. Οι χωρικοί δεν το πείραξαν, πεπεισμένοι ότι μία ανώτερη δύναμη είχε φέρει το άγαλμα εκεί. Με τα χρόνια, η Καρυάτιδα συνδέθηκε με τις λαϊκές δοξασίες και έγινε η προστάτιδα των καλλιεργειών τους....

Σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, τον χειμώνα του 1801, ένας Βρετανός ακαδημαϊκός αντίκρισε το άγαλμα στα βοσκοτόπια της Ελευσίνας. Το όνομά του ήταν Έντουαρντ Κλαρκ και σαν τον συμπατριώτη του, Λόρδο του Έλγιν Θωμά Μπρούκς, αντιλήφθηκε αμέσως την τεράστια αξία του. Στο παρελθόν είχε κατηγορήσει τον Έλγιν για την καταστροφή του Παρθενώνα, αλλά όταν ήρθε αντιμέτωπος με τον δικό του αρχαίο θησαυρό, άλλαξε γνώμη.

Διδακτικές Ιστορίες: Διογένης και Σόλων. Οι τρόποι αντιμετώπισης της ζωής των δύο αντρών

Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού. Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές. Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας.

Πέρασε ένα απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:
«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»

Ομηρικές λέξεις στο εξωτερικό

Σαν ήμουν μαθητής της 2ας γυμνασίου, προκειμένου η φιλόλογος να μας πείσει για την σπουδαιότητα της ομηρικής γλώσσας, μάς ανέφερε τρία απλά παραδείγματα αγγλικών λέξεων που είχαν ελληνική ρίζα. Τρεις πασίγνωστες λέξεις, που το απαίδευτο ακόμη μυαλό μας, δεν θα μπορούσε να γνωρίζει.

Οι λέξεις ειπώθηκαν, το μάθημα συνεχίστηκε, το κουδούνι ακούστηκε, πανζουρλισμός για το διάλειμμα και την μπαγιάτικη ξαναζεσταμένη τυρόπιτα του κυλικείου και το πεντάλεπτο που είχε χρειαστεί για να μας κάνει να εκτιμήσουμε λίγο παραπάνω τον Όμηρο, πέρασε στην σχολική λήθη, επιβεβλημένη από τα μαθήματα που ακολουθούσαν στο βασανιστικό επτάωρο σχολικό πρόγραμμα. Ίσως όχι εντελώς.

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Βιολογικά όπλα στην Αρχαία Ελλάδα

Οι πρόγονοι μας, που τόσο τους έχουμε υμνήσει για τον πολιτισμό και τις τέχνες τους, ήταν ιδιαίτερα πρωτοπόροι και στον τομέα των βιοχημικών όπλων. Παρά το γεγονός ότι ανδρεία μάχη για τους αρχαίους Έλληνες ήταν μόνο αυτή που γινόταν σώμα με σώμα, οι περιπτώσεις χρήσης βιοχημικών όπλων που αναφέρονται σε ιστορικά κείμενα είναι πολλές.

Τα δηλητηριασμένα βέλη ήταν μια τεχνική γνωστή και προσφιλής στην αρχαία Ελλάδα, με αναφορές σε αυτήν να βρίσκουμε τόσο σε ιστορικές πηγές από τον 5ο πΧ αιώνα, όσο και στην μυθολογία. Σύμφωνα με την δεύτερη, όταν ο ημίθεος Ηρακλής έκοψε, στον δεύτερο άθλο του, και το τελευταίο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας το έθαψε στη γη και στη συνέχεια βούτηξε τα βέλη του στην θανατηφόρα χολή του τέρατος κάνοντας τα τόξα του θανάσιμα για όποιον πετύχαιναν.

«Δώσε το μου» ή «πάρε με», ερωτικές προτροπές των αρχαίων

«Πάρε με» Εκφράσεις όπως «Δώσε το μου» ή «πάρε με» ή «πιο μέσα» είναι ακόμα και σήμερα προκλητικές και τελικά απαγορευτικές. Τον 3ο και 4ο αιώνα π.Χ. όμως στη Μακεδονία του Μ. Αλεξάνδρου, ήταν χαραγμένες σε μήτρες αγγείων που παράγονταν στην αρχαία Πέλλα και βρίσκονται σήμερα αναπαραγμένες στις προθήκες του Μουσείου με ενημερωτικό σημείωμα : «Τα αγγεία απεικονίζουν σχήματα συνουσίας με προτρεπτικές των πράξεων επιγραφές..»

Γέρασα η «Πομπηία της Μέσης Ανατολής» που αποικήθηκε από ηλικιωμένους Μακεδόνες

Την αποκαλούσαν «Πομπηία της Μέσης Ανατολής» εξαιτίας του πλούτου της. Βρίσκεται ανάμεσα από την Πέλλα και τη Φιλαδέλφεια και σήμερα θεωρείται από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ιορδανίας.

Ο ιστορικός των Ελληνιστικών χρόνων Πολύβιος παρομοιάζει με στρατόπεδο (δύο κύριες λεωφόροι που την χώριζαν σε σχήμα σταυρού, σε τετράγωνα, τερμάτιζαν σε πύλες. Η Αγορά βρισκόταν στην μια πλευρά του κυρίου δρόμου, αλλά ποτέ πάνω σε αυτόν. Στις πλευρές της είχε στοές και άλλα δημόσια κτήρια. Η τέταρτη πλευρά της ήταν ανοικτή στον κύριο δρόμο. Οι δρόμοι είχαν ωραία πλακόστρωση κι αυστηρά πρόστιμα επιβάλλονταν για την ρύπανσή τους). Πράγματι η Γέρασα είχε δύο κάθετους, προς την κεντρική λεωφόρο δρόμους, οι οποίοι χώριζαν την πόλη σε 6 μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα.

Αρχαία Αίγυπτος : Oι πρώτοι Έλληνες Φαραώ

Μία απάντηση για τους αρχαίους θεούς μας δίνει ο Διογένης Λαέρτιος: «Αιγύπτιοι μεν γαρ Νείλον γενέσθαι παίδα Ήφαιστον, ον άρξαι φιλοσοφίας, της τους προεστώτας ιερέας είναι και προφήτας από δε τούτου εις Αλέξανδρον τον Μακεδόνα ετών είναι μυριάδας τέσσαρας και οκτακισχίλια οκτακόσια εξήκοντα τρία, εν οις ηλίου μεν εκλείψεις γενέσθαι τριακοσίας εβδομήκοντα τρεις, σελήνης δε οκτακοσίας τριάκοντα δύο». Δηλαδή, ο γιος του Νείλου ο Ήφαιστος εισήγαγε τη φιλοσοφία στην Αίγυπτο, και από την εποχή που έζησε μέχρι το πέρασμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου πέρασαν τέσσερις δεκάδες χιλιάδων και οκτακόσιες χιλιάδες και οκτακόσια εξήντα τρία έτη. Δηλαδή 48.863 χρόνια πριν το Μ. Αλέξανδρο και 51.200 χρόνια περίπου πριν από σήμερα.

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

Eνδοδαπέδια κεντρική θέρμανση από το 2700 π.Χ. στη Μινωική Κρήτη!!!

Από το 2700 π.Χ. έκτιζαν κυλινδρικά σπίτια με επίπεδες ή θολωτές στέγες, στις κορφές των οποίων υπήρχε άνοιγμα. Στο δάπεδο, ακριβώς κάτω από το άνοιγμα, υπήρχε η εστία. Τα σπίτια αυτά δεν είχαν εσωτερικούς τοίχους και έτσι η όποια θερμότητα από την κεντρική εστία, μεταδιδόταν σε ολόκληρο το κτίσμα. Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, η ενδοδαπέδια κεντρική θέρμανση εφευρέθηκε πριν από το καλοριφέρ. Η πρώτη είναι ανακάλυψη των Μινωιτών, το δεύτερο των Ρωμαίων….Στα βασιλικά δωμάτια της Κνωσού, κάτω από το δάπεδο, υπήρχαν σωλήνες, μέσα από τις οποίες περνούσε ζεστό νερό και ζέσταινε τους χώρους.

Αμβροσία - Το Αθάνατο σπέρμα

Στην ελληνική μυθολογία η αμβροσία, όπως και το νέκταρ, πρωτοεμφανίζεται με τη γέννηση του Δια, την οποία ο θεός προσλάμβανε από το κέρας της Αμάλθειας. Στον Όμηρο ως προμηθευτές της αμβροσίας του θεού αναφέρονται οι τρήρωνες πελειάδες, δηλαδή τα άγρια περιστέρια που του κουβαλούσαν στο Ιδαίο Άντρο την αθάνατη τροφή, όπως διαβάζουμε στην Οδύσσεια, στους στίχους μ 60-63:

Κύκλωπες και Τιτανομαχία

Οι Κύκλωπες ήταν τερατόμορφες θεότητες και είχαν τεράστια δύναμη. Υπάρχουν πολλές ερμηνείες για την καταγωγή τους. Σύμφωνα με το επικό ποίημα του Ησίοδου «Θεογονία», ήταν τα τρία παιδιά του Ουρανού και της Γαίας: ο Στερόπης, ο Βρόντης και ο Άργης.

Όταν ο Ουρανός φοβήθηκε ότι απειλείται η εξουσία του, τους φυλάκισε στα Τάρταρα. Ωστόσο, οι Τιτάνες θέλοντας να ανατρέψουν τον Ουρανό, τους απελευθέρωσαν. Οι Κύκλωπες, όντας δυσαρεστημένοι με τον πατέρα τους, δέχτηκαν να βοηθήσουν στην πτώση του. Όταν όμως οι Τιτάνες ήρθαν στην εξουσία, τους έριξαν πάλι στα Τάρταρα.

Κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας, ο Δίας και οι Ολύμπιοι θεοί τους απελευθέρωσαν ξανά 

Η προδοσία του βασιλιά της Ηπείρου Πύρρου

Ότι απο την αρχαιότητα υπήρχαν προδότες ειναι γεγονός καταγεγραμμένο. Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι του αποκάλυψε την προδοσία ο μεγαλύτερος ρωμαίος αντίπαλός του για να μπορεί να τον νικήσει τίμια στο πεδίο της μάχης!

Άνοιξη του 279 π.Χ. Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου σε μια από τις επανειλημμένες προσπάθειές του να κατακτήσει τη Ρώμη συγκρούεται με τους Ρωμαίους στο Άσκλο.

Η σύγκρουση ήταν σφοδρή. Οι Ηπειρώτες και οι σύμμαχοι τους επικράτησαν, αλλά με βαριές απώλειες οι οποίες τους καθιστούσαν ανήμπορους να καταλάβουν την «Αιώνια Πόλη».

Η σπηλιά της Ακρόπολης που έγινε το «θεραπευτήριο της αρχαιότητας»

Η Νότια Κλιτύς της Ακρόπολης προσέλκυσε από νωρίς τους κατοίκους της Αθήνας λόγω της μορφολογίας του εδάφους και της φυσικής προστασίας που τους παρείχε, καθώς και της ύπαρξης πηγών με πόσιμο νερό. Εκεί οικοδομήθηκαν σημαντικά ιερά και θεατρικά οικοδομήματα με μεγάλη θρησκευτική, πολιτιστική και πνευματική σημασία. Σε αυτή την πλαγιά του ιερού βράχου βρίσκεται το «θεραπευτήριο της αρχαιότητας».

Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Ησίοδος - Οι Αθάνατοι Φύλακες της Ανθρωπότητας

Κατά την ανάγνωση του βιβλίου "ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΙΟΥ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΙ ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΧΡΑΝ ΕΜΜΕΤΡΑ ΝΥΝ ΤΗΝ ΠΥΘΙΑΝ" εκδόσεων ΖΗΤΡΟΣ, το ενδιαφέρον μας, τράβηξε, ο στίχος 593.d.5 – 8 όπου αναφέρεται ότι:

αἱ δ᾽ ἀπηλλαγμέναι γενέσεως ψυχαὶ καὶ σχολάζουσαι τὸ λοιπὸν ἀπὸ σώματος, οἷον ἐλεύθεραι πάμπαν ἀφειμέ ναι, δαίμονές εἰσιν ἀνθρώπων ἐπιμελεῖς καθ᾽ Ἡσίοδον ( OD 122)

Βρέθηκε πο τάφος του Βασιλία Αντίοχου Α' της Δυναστείας των Σελευκιδών;

Ένας υπόγειος τάφος σε σχήμα πυραμίδας πιστεύεται ότι είναι η τελευταία κατοικία του βασιλιά Αντιόχου Α' όπου βρέθηκε στο όρος Νεμρούτ από μια ομάδα Τούρκων αρχαιολόγων.
Μια ομάδα αρχαιολόγων ανακοίνωσε στην τουρκική τηλεόραση ότι έχουν ανακαλύψει τον υπόγειο τάφο του βασιλιά Αντιόχου ο όρος Νεμρούτ .

Περιέργως, η ομάδα έχει βρει ό, τι φαίνεται να είναι ένα υπόγειος τάφος σε σχήμα πυραμίδας που είναι θαμμένος αρκετά βαθιά μέσα στο λόφο του βουνού Νεμρούτ. Η ομάδα ενημέρωσαν την τουρκική κυβέρνηση να επιτρέψει τις ανασκαφές στην περιοχή, αλλά είπαν επίσης ότι αναμένει να διαρκέσει αρκετούς μήνες, αν όχι χρόνια πριν τους επιτραπεί η πρόσβαση.
Η ομάδα ήταν σε θέση να βρει μια κοιλότητα σε σχήμα πυραμίδας χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό γεωραντάρ και άλλες ηλεκτρονικές τομογραφίες για να βρούν αυτό που πιστεύουν ότι είναι η τελευταία κατοικία του βασιλιά Αντιόχου.

Έρωτας και σεξ στην Μινωική Κρήτη

Οι Μινωίτες δε μας αποκαλύπτουν τα ερωτικά τους μυστικά, τα οποία κράτησαν εφτασφράγιστο μυστικό. Ούτε ζωγραφικές απεικονίσεις, ούτε αγαλματίδια, ούτε κοσμήματα ή άλλα έργα τέχνης που να καταγράφουν τη σαρκική ερωτική πράξη.

Μονάχα έμμεσες ενδείξεις που παραπέμπουν στη γονιμότητα μέσα από τον αγαπημένο τους κύκλο της φύσης, φυτικό και ζωικό, και μια... υποψία γυμνού μέσα από τις γυμνόστηθες θεότητες των φιδιών, που βεβαίως δεν έχουν να κάνουν με το σεξ όπως το έχουμε γνωρίσει από άλλους πολιτισμούς.

Γιατί οι αρχαίοι Ελληνικοί ναοί είναι χτισμένοι πάνω σε σεισμικά ρήγματα;

Σε βάθος χρόνου οι σεισμοί δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν και οι «απίστευτα έξυπνοι» αρχαίοι Έλληνες αυτό το είχαν αναγνωρίσει και ήθελαν οι πολίτες τους να επωφεληθούν από αυτούς, πιστεύει ο γεωεπιστήμονας Ίαν Στιούαρτ

Τα σεισμικά ρήγματα είναι πιθανό ότι έπαιξαν ρόλο-κλειδί στη διαμόρφωση του πολιτισμού των αρχαίων Ελλήνων, υποστηρίζει ένας Βρετανός γεωεπιστήμονας. Όπως πιστεύει, οι πρόγονοί μας πιθανώς έχτιζαν ναούς, ιερά και άλλα κτίρια μεγάλης γι' αυτούς σημασίας σκοπίμως σε περιοχές που προηγουμένως είχαν πληγεί από σεισμούς.

Ο καθηγητής γεωεπιστήμονας Ίαν Στιούαρτ, διευθυντής του Ινστιτούτου Βιώσιμης Γης του Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στο γεωλογικό περιοδικό "Proceedings of the Geologists' Association", έχει στο παρελθόν παρουσιάσει διάφορα ντοκιμαντέρ του BBC σχετικά με την πολιτισμική επιρροή των σεισμών.

ΚΛΟΠΗ - Άγνωστοι αφαίρεσαν τα απολιθωμένα ίχνη βάδισης που είχαν βρεθεί το 2002 στην περιοχή «Τράχηλος»

Αμέσως μετά την δημοσίευση της μελέτης για τα απολιθωμένα ίχνη βάδιση στην την περιοχή «Τράχηλος» του Δήμου Κισσάμου "Possible hominin footprints from the late Miocene (c. 5.7 Ma) of Crete?" στο ScienceDirect, άγνωστοι αφαίρεσαν απολιθωμένα ίχνη στον Κίσσαμο.

Αποτυπώματα από απολιθωμένα ίχνη βάδισης που είχαν βρεθεί το 2002 από Πολωνό παλαιοντολόγο και ανήκαν, σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων, σε πρόγονο του ανθρώπου αφαίρεσαν άγνωστοι δράστες από την περιοχή «Τράχηλος» του Δήμου Κισσάμου.

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Οι συμβουλές του Θουκυδίδη για πως κερδίζεις τις Μάχες

Ο πόλεμος δεν διεξάγεται τόσο με τα όπλα όσο με τα χρήματα (1.83 – Ομιλία του Αρχίδαμου)-. Με τον πιο ασφαλή τρόπο ζει εκείνος που έχει μεταμεληθεί τις λιγότερες φορές επειδή χαρίστηκε στους εχθρούς του. (1.34 – Ομιλία των Κερκυραίων)

-. Ισχυρότερος είναι εκείνος που αντιμετωπίζει τον εχθρό του με σωφροσύνη από εκείνον που ασυλλόγιστα του επιτίθεται βίαια (3.48 – Ομιλία Διόδοτου)-. Ο πόλεμος συμβαίνει όταν οι μεν θεωρούν το κέρδος από αυτόν μεγαλύτερο από τα δεινά που θα φέρει, οι δε προτιμούν να υποστούν τους κινδύνους του πολέμου από μία άμεση ζημιά. Αν όμως αυτές οι επιδιώξεις εμφανιστούν σε ακατάλληλη εποχή, τότε είναι ωφέλιμες οι συμβουλές για διαπραγματεύσεις.-. Είναι στην ανθρώπινη φύση να θέλει κάποιος να εξουσιάζει εκείνον που μένει απαθής και να αμύνεται όταν δέχεται επίθεση (4.59,61 – Ερμοκράτης από τις Συρακούσες)-.

Οδυσσέας και Κύκλωπας αποσυμβολισμός

Η Ομήρου Οδύσσεια σηματοδοτεί την ανθρώπινη μετάβαση από το γήινο πεδίο στο υπερβατικό. Οι άθλοι του Οδυσσέα, για τους οποίους μας ειδοποιεί ο μέγιστος των ποιητών, αποτελούν πορεία αυτογνωσίας και προϋπόθεση ώστε να διασωθεί η ανάμνηση και να μην αποπροσανατολιστεί ο άνθρωπος από τον ένθεο προορισμό του.

Ο Όμηρος λειτουργεί ως μύστης, περιγράφοντας, με θαυμαστή λεπτομέρεια την περιπέτεια, ουσιαστικά, της επιστροφής της ψυχής στον πραγματικό της προορισμό, μέσω των άθλων που επιτελεί σ’ όλο το διάβα της πορείας της. Και, ιδιαιτέρως, θαυμαστό είναι το γεγονός, ότι ο Όμηρος είχε τη διόραση ώστε να «βλέπει» τα ορατά και τα αόρατα και να διαθέτει τη γνώση των φυσικών και υπερφυσικών φαινομένων!

Ο Μέγας Αλέξανδρος στο Μαντείο των Δελφών

Τι συζήτησε ο θρυλικός Στρατηλάτης με την ιέρεια του Δελφικού Μαντείου.

Είναι γνωστόν, ότι Ολυμπιάς, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προσπαθούσε επίμονα και φορτικά να πείση τον γιο της ότι είναι γιος του θεού Άμμωνος Διός, δεδομένου ότι ήθελε να προσδώση σ’ αυτόν μεγάλη αίγλη στην εκστρατεία του προς την Ασία.